Приказни на луѓе со посебни потреби и „обични“желби

Илустрација

Со менување на црвеното светло во зелено или со сфаќање на пречката како предизвик, дел од македонските граѓани кои живеат со попреченост, се трудат да го сменат светот и перцепцијата на општеството во кое живеат. Како го прават тоа, споделија пред камерата на РСЕ.

На Интернационалниот ден на лицата со попреченост, 3. декември, се потсетуваме на дел од ретките приказни кои преку нашиот медиум допреа до илјадници луѓе, потсетувајќи ги дека пречката може да значи предизвик, а не црвено светло. Тие се борци, но потребно им е поголемо прифаќање од општеството и конкретна подршка од институциите на државата.

Раскажувајќи ги нивните животни приказни и ситуации пред камера, „шепнаа“ дека и тие се тука!

Таков пример е првиот инклузивен хор во Скопје, составен од лица со Даунов синдром, кои пеејќи ја „Неправда“ на „Лева патика“, пуштија глас за правда:

Вашиот пребарувач не подржува HTML5

Пеејќи ја „Неправда“, лицата со Даунов синдром пуштија глас за прaвда

Истава екипа беше дел и од изложбата на уметникот Тома Димовски, кој живее со церебрална парализа и со уметноста како движечка сила:

Вашиот пребарувач не подржува HTML5

Емоции и дигитални приказни под ведро скопско небо

Еден од членовите на инклузивниот хор, Марио Мицковски, ни го доближи неговиот пат до блескавите медали во пливање и танц:

Вашиот пребарувач не подржува HTML5

Чекор по чекор до блескави медали

Се дружевме и со глувонемиот пливач Андреј Стојаноски, кој собира куп медали од домашни и интернационални натпревари:

Вашиот пребарувач не подржува HTML5

„Прифатете го хендикепот како предизвик“

Студентите и средношколците од тимот наречен„From Zero to Hero“, кои создадоа прототип на паметна инвалидска количка, воден од идејата за емпатична заедница, споделија како нивниот изум може да им помогне на луѓето во колички.

Вашиот пребарувач не подржува HTML5

Паметна инвалидска количка - иднина за емпатична заедница

Низ приказните за Александар Велески кој е лице со церебрална парализа и Суарет Алишан кој има оштетен вид, видовме колку често македонскиот систем и општеството во целина знае да ги затвори вратите за лицата со попреченост.

Вашиот пребарувач не подржува HTML5

„Државата вреди онолку колку што се грижи за најбеспомошните“

Видете и ова: „Не сакам да ме сожалувате, сакам да престане општествената стигма!“

Во следното видео кое ќе биде објавено во рубриката „Моја порака“, на 8. декември, ви ја носиме приказната за македонската Пепелашка во количка, Марија Савеска, која се бори со церебрална парализа и со архитектонските бариери низ Скопје, но секојдневно докажува дека може многу повеќе отколку што можеби некој очекува од неа.