„Единаесет жени“ на Снежана Младеновска – Анѓелков, издание на „Или – Или“, е прогласен за Роман на годината за 2011, изборот што по 13-ти пат го организира „Утрински весник“.
Она што е карактеристично за романот на Снежана Младеновска Анѓелков и со што таа ги збогатува романсиерските техники и тематики кај нас е умешноста со која оваа млада авторка ја користи техниката на монтажа, инаку доминантна одлика на филмската уметност.
Оттука успешниот спој на кажувањето/раскажувањето произлезено од јазикот како алатка и покажувањето, карактеристично за визуелните уметности, прават ова дело да се доживее како хибриден жанр кој ги испитува, но и ги подрива жанровските конвенции. Ова, меѓу другото, ќе го забележи писателот Душко Родев, инаку претседател на годинешното жири, во образложението за одлуката „Единаесет жени“ на Младеновска – Анѓелков да биде прогласен за Роман на годината за 2011.
Тој, дополнува дека на годинешниот, 13-ти по ред избор што го организира Утрински весник, во конкуренција биле 31 роман, во потесниот избор влегле и делата „Огнени птици“ на Илхами Емин и „Писание за страшниот суд“ на Владимир Костов, но дека тие се решиле да го наградат романот што го носи духот на македонската полу-урбана или квази-урбана средина во 80-те години на 20 век и каде главниот лик е жена, поточно девојче, кое светот го доживува низ призмата на детските очи и тој свет го засведочува во уверлива приказна.
„Романот „Единаесет жени“ перспективата ја поставува наопаку, од секој негов ред произлегува онаа до сега малку посочена и апсолвирана релација, општеството го чинат конкретни луѓе, поединци. Нивното делување го одредува карактерот на општеството, та оттаму и личната одговорност на секоја единка за она што го живееме“, вели Родев, инаку минатогодишен добитник на истата награда за романот „Човекот што ги сакаше калинките“.
Снежана Младеновска Анѓелков е родена 1977 година во Скопје. Дипломирала на ФДУ на отсекот за филмска и ТВ монтажа, автор е на неколку сценарија од кои бележито е „Портрет за Владимир“ - адаптација на расказ на Владимир Набоков, а романот „Единаесет жени“ е нејзина прва книжевна објава.
„Ова е моја прва книжевна објава, прв роман за кој Комисијата реши да ми ја даде и престижната награда Роман на годината за 2011. Веќе имам размислувања и за втор роман, меѓутоа не би кажала сега ништо. Премногу сум возбудена од наградата и од овој чин сега што е за да би зборувала за нешто што понатаму ќе се одвива.“
Наградата ќе и биде врачена на свеченоста што ќе се одржи на 28 март, а Снежана Младеновска Анѓелков за своето натамошно присуство во литературата сигурна е само во едно – што и да напише ќе биде објавено како издание на „Или – Или“.
„Романот „Единаесет жени“ перспективата ја поставува наопаку, од секој негов ред произлегува онаа до сега малку посочена и апсолвирана релација, општеството го чинат конкретни луѓе, поединци. Нивното делување го одредува карактерот на општеството, та оттаму и личната одговорност на секоја единка за она што го живееме.Душко Родев, писател.
Снежана Младеновска – Анѓелков.
Тој, дополнува дека на годинешниот, 13-ти по ред избор што го организира Утрински весник, во конкуренција биле 31 роман, во потесниот избор влегле и делата „Огнени птици“ на Илхами Емин и „Писание за страшниот суд“ на Владимир Костов, но дека тие се решиле да го наградат романот што го носи духот на македонската полу-урбана или квази-урбана средина во 80-те години на 20 век и каде главниот лик е жена, поточно девојче, кое светот го доживува низ призмата на детските очи и тој свет го засведочува во уверлива приказна.
Ова е моја прва книжевна објава, прв роман за кој Комисијата реши да ми ја даде и престижната награда Роман на годината за 2011. Веќе имам размислувања и за втор роман, меѓутоа не би кажала сега ништо.Снежана Младеновска Анѓелков, писателка.
„Романот „Единаесет жени“ перспективата ја поставува наопаку, од секој негов ред произлегува онаа до сега малку посочена и апсолвирана релација, општеството го чинат конкретни луѓе, поединци. Нивното делување го одредува карактерот на општеството, та оттаму и личната одговорност на секоја единка за она што го живееме“, вели Родев, инаку минатогодишен добитник на истата награда за романот „Човекот што ги сакаше калинките“.
Снежана Младеновска Анѓелков е родена 1977 година во Скопје. Дипломирала на ФДУ на отсекот за филмска и ТВ монтажа, автор е на неколку сценарија од кои бележито е „Портрет за Владимир“ - адаптација на расказ на Владимир Набоков, а романот „Единаесет жени“ е нејзина прва книжевна објава.
„Ова е моја прва книжевна објава, прв роман за кој Комисијата реши да ми ја даде и престижната награда Роман на годината за 2011. Веќе имам размислувања и за втор роман, меѓутоа не би кажала сега ништо. Премногу сум возбудена од наградата и од овој чин сега што е за да би зборувала за нешто што понатаму ќе се одвива.“
Наградата ќе и биде врачена на свеченоста што ќе се одржи на 28 март, а Снежана Младеновска Анѓелков за своето натамошно присуство во литературата сигурна е само во едно – што и да напише ќе биде објавено како издание на „Или – Или“.