Овие избори може да изненадат со буквално сите можни коалиции. За почеток, помалите десничарски партии покажуваат наклонетост за коалицирање со левицата.
ВМРО-Народна партија не крие дека по 5 јуни може да се случи коалиција и со Социјалдемократскиот Сојуз. Претседателот на оваа партија Марјан Додовски вели дека членството на Народна, или, како што ги нарекува вистинските вмровци, покажуваат револт кон актуелните политики на ВМРО-ДПМНЕ, а се повеќе заинтересираност за соработка со социјалдемократите.
„Значи оваа кампања може да изненади буквално со сите можни коалиции. Кога ќе кажеме дека 70%, не велат дека сакаат со СДСМ, ама велат дека не сакаат со ВМРО-ДПМНЕ и дека се поблиску со размислувањето до СДСМ отколку до ВМРО-ДПМНЕ што за едни десни партии е нешто посебно“, изјави Додовски.
Впечатокот во јавноста дека почетните митинзи на помалите десничарски партии покажуваат знаци на наклонетост за коалицирање со левицата, го дели и Додовски.
„Треба да размислат во ДПМНЕ што напрвија што успеаа толку да ги изреволтираат вмровците, толку да ги понижат за во таков процент да ги доведат така да размислуваат.“
Во владејачаката ДУИ велат дека односите со сите партии, вклучувајќи го и нивниот коалиционен партнер ВМРО-ДПМНЕ, се коректни. Наш стратешки партнер е гласачот, а не која било партија, вели Џеват Адеми од Демократската Унија за интеграции.
„Во овие два-три дена кампања, апсолутно не сме се занимавале ниту со ВМРО-ДПМНЕ, ниту со СДСМ и едноставно не не интересира.“
Неодамнешната изјава на лидерот на ДУИ, Али Ахмети дека коалицијата со ВМРО-ДПМНЕ била изнудена, за политичките аналитичари е во функција на предизборниот маркетинг на ДУИ.
„Тие беа доста критикувани за инертна позиција во владата, за немање активности, за недостојно имплементирање на нивната програма во владата бидејќи се сметаше дека ВМРО-ДПМНЕ во владата си ја имплементира само својата програма.“
Она што е проблематично, според Садику, е феноменот на групирање на партиите со различни идеологии и ставови, со една единствена цел, промена на сегашната владина коалиција.
„Се уриваат оние веќе долго воспоставени линии на лево ориентирани политички партии и десно ориентирани политички партии.“
Според Садику, овие парламентарни избори ќе бидат неизвесни, што пак предизвикува притисок врз партиите и нивните преференции за постизборно коалицирање.
Оваа кампања може да изненади буквално со сите можни коалиции. Кога ќе кажеме дека 70%, не велат дека сакаат со СДСМ, ама велат дека не сакаат со ВМРО-ДПМНЕ и дека се поблиску со размислувањето до СДСМ отколку до ВМРО-ДПМНЕ.
„Значи оваа кампања може да изненади буквално со сите можни коалиции. Кога ќе кажеме дека 70%, не велат дека сакаат со СДСМ, ама велат дека не сакаат со ВМРО-ДПМНЕ и дека се поблиску со размислувањето до СДСМ отколку до ВМРО-ДПМНЕ што за едни десни партии е нешто посебно“, изјави Додовски.
Впечатокот во јавноста дека почетните митинзи на помалите десничарски партии покажуваат знаци на наклонетост за коалицирање со левицата, го дели и Додовски.
„Треба да размислат во ДПМНЕ што напрвија што успеаа толку да ги изреволтираат вмровците, толку да ги понижат за во таков процент да ги доведат така да размислуваат.“
Во владејачаката ДУИ велат дека односите со сите партии, вклучувајќи го и нивниот коалиционен партнер ВМРО-ДПМНЕ, се коректни. Наш стратешки партнер е гласачот, а не која било партија, вели Џеват Адеми од Демократската Унија за интеграции.
„Во овие два-три дена кампања, апсолутно не сме се занимавале ниту со ВМРО-ДПМНЕ, ниту со СДСМ и едноставно не не интересира.“
Неодамнешната изјава на лидерот на ДУИ, Али Ахмети дека коалицијата со ВМРО-ДПМНЕ била изнудена, за политичките аналитичари е во функција на предизборниот маркетинг на ДУИ.
Се уриваат оние веќе долго воспоставени линии на лево ориентирани политички партии и десно ориентирани политички партии.
„Тие беа доста критикувани за инертна позиција во владата, за немање активности, за недостојно имплементирање на нивната програма во владата бидејќи се сметаше дека ВМРО-ДПМНЕ во владата си ја имплементира само својата програма.“
Она што е проблематично, според Садику, е феноменот на групирање на партиите со различни идеологии и ставови, со една единствена цел, промена на сегашната владина коалиција.
„Се уриваат оние веќе долго воспоставени линии на лево ориентирани политички партии и десно ориентирани политички партии.“
Според Садику, овие парламентарни избори ќе бидат неизвесни, што пак предизвикува притисок врз партиите и нивните преференции за постизборно коалицирање.