Слабиот клупски женски ракомет води до слаба репрезентација

Македонската женска ракометна репрезентација не само што не успеа да ја исполни целта на ЕП во Србија - пласман меѓу првите 12 селекции, туку по убедливите порази од Франција, Шведска и Данска, го забележа најслабиот пласман во петтото учество на собирот на најдобрите на Стариот континент - последно, 16 место со гол - разлика минус 31.

Ваквиот епилог ги разочара домашните љубители на спортот, но и ракометните работници. Тие очекуваа барем порамноправен настап на ЕУРО, но и признаваат дека не се изненадени од болното соочување со вистината на спортот кој е во повеќегодишна криза, пред сè на клупски план.

„Тоа е тоа што кај нас во Македонија е послаб клупскиот ракомет. Сите други екипи имаат многу девојки кои играат во Лига на шампиони, а кај нас беше само Јулија Николиќ. Така што, мислам дека е пред сè тоа проблемот, иако потфрливме и со кондиционата и физичка подготовка“, изјави една од нашите најдобри ракометарки од осамостојувањето, првиот стрелец на СП кое пред 15 години се одржа во Германија, Индира Кастратовиќ.

Слично размислува и стандардната репрезентативка од крајот на минатиот и почетокот на овој век, Милева Велкова. Според неа, причините за дебаклот во Ниш треба да се бараат и во малиот број квалитетни играчи.

„Кога ќе видите дека на терен имате 16 рамноправни противнички играчи, кои другите селектори можат рамноправно да ги менуваат, а нашата клупа за жал не е силна како што се другите, вакво нешто можеше и да се очекува“, рече Велкова.

Кога на претходно кажаното ќе се додаде дефинитивниот крај на репрезентативната кариера на Јулија Николиќ, како и најавениот ист потег на Тања Андреева, јасно е зошто многумина сметаат дека на женскиот репрезентативен ракомет му претстојат уште потешки денови.

За тоа се свесни и нашите ракометни легенди, кои, сепак, потсетуваат дека и порано имало смени на генерации, а со тоа и падови, по кои сме се враќале на големите натпреварувања. Кастратовиќ верува дека тоа ќе биде случај и по ова ЕУРО, за што адут ѝ се талентираните ракометарки во младите категории.

„Мора да работиме не само пред некое поголемо натпреварување, туку низ цела година, да бараме млади, да има квалитетна работа и да се направи убава стратегија за повеќе години. И веднаш после ЕП, да не оставаме за понатаму, туку после ЕП да се седне да се види што понатаму, да се направи стратегија и да се почне да се работи. Јас сум секогаш оптимист и секогаш постои надеж. Не смееме да паднеме со духот, треба да одиме напред“, додаде тренерот на Вардар.

Според Велкова, пак, и државата треба да се заангажира околу ракометот.

„Ние треба пред сè да имаме доверба во овие деца со кои што работиме и да им дадеме голема поддршка за нешто што ги чека во иднина. Но, мислам дека не треба само ние како тренери и како Федерација, туку треба и некои други малку повеќе да се заангажираат за развој на ракометот во Македонија. Мислам и на самата држава, како што и оваа година почна со ракометната Академија“, истакна Велкова, која во моментов покрај во споменатата Академија, како тренер работи и во својата приватна ракометна школа „Велкова 5“.