Прифаќајќи ја одговорноста да биде нов премиер на Грција, Лукас Пападимос оцени дека грчката економија се соочува со огромни проблеми и оти излезот нема да биде лесен:
„Новата влада е преодна влада и има специфична задача што мора да ја изврши, а тоа е спроведување на договорот од самитот на лидерите на еврозоната од 26 октомври и примена на економската политика поврзана со тој договор“, изјави Пападимос.
Пападимос додава дека, иако Грција е на крстопат, сепак ќе најде начин да го најде вистинскиот пат.
„Убеден сум дека учеството на земјата во еврозоната е гаранција за финансиска стабилност. Тоа е фактор на економскиот просперитет и придонес на земјата во еврозоната. И покрај тешкотиите со кои се соочуваме, учеството во еврозоната ќе ни го олесни развојот на економијата.“
За разлика од него, во Грција, но и во светот има многу мислења дека земјата подобро би се справила со проблемите доколку излезе од еврозоната.
Во текстот објавен во Њујорк тајмс, меѓу другото, се вели: „Водена надолу по спиралата од еврозоната и од сопствената влада Грција сега се соочува со две опции, и двете болни. Да остане на курсот или да не успее и да излезе од монетарната унија. И двете опции носат тешкотии и неизвесност, но долгорочно сигурно е дека неуспехот и враќањето на драхмата, на Грција и дава поголема шанса за економски пораст и вработување.“
Останување на курсот, и покрај смената на владата, се уште е главен грчки план и носи продолжување на строгите мерки за штедење и на невработеноста. Младите и образованите ќе бегаат од земјата, оставајќи ги постарите, а со тоа и помалку продуктвините да го исплаќаат задолженото.
Во меѓувреме, сите важни економски одлуки ќе бидат носени во Париз, Берлин и Брисел. Неуспехот, од друга страна, ќе и дозволи на Грција да има влијание врз својата судбина.
Процесот главно ќе биде менаџиран според грчките закони, а не како сега да биде предмет на приватни разговори меѓу германскиот канцелар и францускиот претседател.
Поради проблемите со финансирањето на грчките банки и на пензиските фондови, неуспехот би значело напуштање на еврото. Но, тоа е добра работа, бидејќи на Грција ќе и ја даде контролата врз сопствената монетарна политика. Ова е многу битно сега кога е ограничена грчката ликвидност.
„Новата драхма“, како што би можело да се нарекува валутата по еврото, ќе има намалена вредност, а туризмот и извозот ќе пораснат. Па, зошто тогаш грчките лидери не се откажуваат од еврото? Делумно, бидејќи и самата помисла да се напушти еврото по една деценија е навистина застрашувачка. Но, не би требало да е така, се наведува во текстот објавен во Њујорк тајмс.
„Новата влада е преодна влада и има специфична задача што мора да ја изврши, а тоа е спроведување на договорот од самитот на лидерите на еврозоната од 26 октомври и примена на економската политика поврзана со тој договор“, изјави Пападимос.
Пападимос додава дека, иако Грција е на крстопат, сепак ќе најде начин да го најде вистинскиот пат.
„Убеден сум дека учеството на земјата во еврозоната е гаранција за финансиска стабилност. Тоа е фактор на економскиот просперитет и придонес на земјата во еврозоната. И покрај тешкотиите со кои се соочуваме, учеството во еврозоната ќе ни го олесни развојот на економијата.“
Убеден сум дека учеството на земјата во еврозоната е гаранција за финансиска стабилност. И покрај тешкотиите со кои се соочуваме, учеството во еврозоната ќе ни го олесни развојот на економијата.
За разлика од него, во Грција, но и во светот има многу мислења дека земјата подобро би се справила со проблемите доколку излезе од еврозоната.
Во текстот објавен во Њујорк тајмс, меѓу другото, се вели: „Водена надолу по спиралата од еврозоната и од сопствената влада Грција сега се соочува со две опции, и двете болни. Да остане на курсот или да не успее и да излезе од монетарната унија. И двете опции носат тешкотии и неизвесност, но долгорочно сигурно е дека неуспехот и враќањето на драхмата, на Грција и дава поголема шанса за економски пораст и вработување.“
Останување на курсот, и покрај смената на владата, се уште е главен грчки план и носи продолжување на строгите мерки за штедење и на невработеноста. Младите и образованите ќе бегаат од земјата, оставајќи ги постарите, а со тоа и помалку продуктвините да го исплаќаат задолженото.
Во меѓувреме, сите важни економски одлуки ќе бидат носени во Париз, Берлин и Брисел. Неуспехот, од друга страна, ќе и дозволи на Грција да има влијание врз својата судбина.
Процесот главно ќе биде менаџиран според грчките закони, а не како сега да биде предмет на приватни разговори меѓу германскиот канцелар и францускиот претседател.
Поради проблемите со финансирањето на грчките банки и на пензиските фондови, неуспехот би значело напуштање на еврото. Но, тоа е добра работа, бидејќи на Грција ќе и ја даде контролата врз сопствената монетарна политика. Ова е многу битно сега кога е ограничена грчката ликвидност.
„Новата драхма“, како што би можело да се нарекува валутата по еврото, ќе има намалена вредност, а туризмот и извозот ќе пораснат. Па, зошто тогаш грчките лидери не се откажуваат од еврото? Делумно, бидејќи и самата помисла да се напушти еврото по една деценија е навистина застрашувачка. Но, не би требало да е така, се наведува во текстот објавен во Њујорк тајмс.