Кумановските Хрвати понекогаш се носталгични за времето што го поминале во родниот крај, но сепак, нивниот дом е тука каде што создале свое семејство.
По раѓање или по потекло кумановските Хрвати имаат две татковини. Подеднакво ја сакаат и едната и другата, ги чуваат спомените, ја негуваат традицијата и културата. Понекогаш се носталгични за времето што го поминале во родниот крај, сепак, нивниот дом е тука каде што создале свое семејство. Ниту по распадот на поранешна Југославија не размислувале дека треба да ја напуштат земјата која ги прифатила и имала нормален третман како кон свои граѓани.
Марина Ујчиќ е млада лекарка која ги согледува предностите, но вели дека промена на местото на живеење е голем чекор и оти за тоа треба анализа на сите нешта.
„Дали ќе се исплати тоа или не. ЕУ не мора да биде императив за промена на местото на живеење, иако на Хрватска ѝ се отворени вратите во другите земји на ЕУ.“
А како млад човек од мешан брак во Куманово, Марина вели:
„Морам да кажам дека во Куманово не забележувам некоја разлика помеѓу националности, ниту посебен третман за било кој. Се чувствувам како и сите млади луѓе со еднакви можности, права, пристап до сите институции и до забавниот живот и сето она што овој град го нуди.“
Весна Јовановска Пахљина, воспитувачка, родена во Куманово, од мајка Македонка и татко Хрват, по осумгодишно живеење со родителите се преселила во Хрватска каде што го завршила образованието, но се омажила во Куманово за Македонец и поголемиот дел од животот го поминала тука. Таа вели дека често пати ја влече носталгијата по земјата во која се нејзините родители и најблиски роднини, меѓутоа Куманово е нејзиниот дом, а Македонија нејзина татковина која еднакво ја сака како и Хрватска. За животот во Куманово Весна вели:
„Се чувствувам и како Хрватка и како Македонка. Во Хрватска секогаш ме тераа да пеам македонски песни.“
Иван Шеркиниќ родум од Шибеник, Хрватска, во Куманово има свое семејство, сопруга Македонка, претседател е на огранокот на Заедницата на Хрватите во Македонија. Огранокот има 120 членови, основната цел е ширење и негување на хрватскиот јазик, традицијата и културата, а истовремено и негување на македонско-хрватското пријателство. Вели дека како Хрват убаво се чувствува во Куманово.
„Лично не би отишол во Хрватска да живеам. Сè ми е тука, семејството.“
Во Куманово има околу 150 граѓани кои се декларираат како Хрвати. Некои од нив Хрватска ја посетуваат според можностите, а најчесто еднаш во годината или со посебни поводи. Сепак, нивниот дом е Куманово и Македонија, зашто безмалку сите до еден велат дека имаат две татковини, а онаа во која останале поради своите животни сопатници, поради љубовта не би ја напуштиле. И како што поетесата Љерка Тот Наумова вели: Хрватите во Македонија се „помеѓу двојноста“, која евидентно ја разрешуваат поминувајќи го животот во Македонија.
Дали ќе се исплати тоа или не. ЕУ не мора да биде императив за промена на местото на живеење, иако на Хрватска ѝ се отворени вратите во другите земји на ЕУ.Марина Ујчиќ, лекарка од Куманово.
Иван Шеркиниќ, претседател е на огранокот на Заедницата на Хрватите во Македонија во Куманово.
Децата родени во македонско-хрватски или српско-хрватски бракови се чувствуваат како кумановци, како Македонци, иако се декларираат како Хрвати и имаат голем респект кон корените. И покрај тоа што Хрватска е дел од европското семејство, а нашата држава сè уште се соочува со бројни проблеми минувајќи низ трнливиот пат во секоја смисла, за Хрватите од Куманово тоа не е императив да ја напуштат Македонија и Куманово и да заминат.Лично не би отишол во Хрватска да живеам. Сè ми е тука, семејството.Иван Шеркиниќ, претседател е на кумановскиот огранок на Заедницата на Хрватите во Македонија.
Марина Ујчиќ е млада лекарка која ги согледува предностите, но вели дека промена на местото на живеење е голем чекор и оти за тоа треба анализа на сите нешта.
„Дали ќе се исплати тоа или не. ЕУ не мора да биде императив за промена на местото на живеење, иако на Хрватска ѝ се отворени вратите во другите земји на ЕУ.“
А како млад човек од мешан брак во Куманово, Марина вели:
„Морам да кажам дека во Куманово не забележувам некоја разлика помеѓу националности, ниту посебен третман за било кој. Се чувствувам како и сите млади луѓе со еднакви можности, права, пристап до сите институции и до забавниот живот и сето она што овој град го нуди.“
Весна Јовановска Пахљина, воспитувачка, родена во Куманово, од мајка Македонка и татко Хрват, по осумгодишно живеење со родителите се преселила во Хрватска каде што го завршила образованието, но се омажила во Куманово за Македонец и поголемиот дел од животот го поминала тука. Таа вели дека често пати ја влече носталгијата по земјата во која се нејзините родители и најблиски роднини, меѓутоа Куманово е нејзиниот дом, а Македонија нејзина татковина која еднакво ја сака како и Хрватска. За животот во Куманово Весна вели:
„Се чувствувам и како Хрватка и како Македонка. Во Хрватска секогаш ме тераа да пеам македонски песни.“
Иван Шеркиниќ родум од Шибеник, Хрватска, во Куманово има свое семејство, сопруга Македонка, претседател е на огранокот на Заедницата на Хрватите во Македонија. Огранокот има 120 членови, основната цел е ширење и негување на хрватскиот јазик, традицијата и културата, а истовремено и негување на македонско-хрватското пријателство. Вели дека како Хрват убаво се чувствува во Куманово.
„Лично не би отишол во Хрватска да живеам. Сè ми е тука, семејството.“
Во Куманово има околу 150 граѓани кои се декларираат како Хрвати. Некои од нив Хрватска ја посетуваат според можностите, а најчесто еднаш во годината или со посебни поводи. Сепак, нивниот дом е Куманово и Македонија, зашто безмалку сите до еден велат дека имаат две татковини, а онаа во која останале поради своите животни сопатници, поради љубовта не би ја напуштиле. И како што поетесата Љерка Тот Наумова вели: Хрватите во Македонија се „помеѓу двојноста“, која евидентно ја разрешуваат поминувајќи го животот во Македонија.