Или зошто Европската унија би сакала да ги апсорбира балканските земји, со оглед на проблемите околу Грција? Одговорот по се изгледа е: од чист очај. Ова се наведува во написот објавен во весникот Форин полиси.
Европската унија сака да докаже дека за некои се уште е атрактивна. Балканските држави, пак, гледајќи во еврочленките како на побогати и постабилни од нив се надеваат дека ќе допрат нешто од тоа богатство и стабилност.
Од друга страна, како што наведува авторот Алан Скед, професор по меѓународна историја, наскоро, во врска со Унијата ќе се отвори интересен случај.
Станува збор за Шкотска каде што е ветен референдум за независност. Тамошните функционери велат дека нема да аплицираат за членство, бидејќи Шкотска, како дел од Британија, веќе е во Европската унија.
Основниот проблем со Европската унија е што европејците не и веруваат и воопшто не се идентификуваат со неа.
Еден од најострите примери за недостиг на демократијата во Унијата е практиката да ги тера малите држави да повторуваат референдуми. Данска мораше два пати да гласа за Договорот од Маастрихт, а два круга беа потребни и во Ирска за договорите од Ница и од Лисабон.
Ниту големите држави не се имуни од овој малтретирачки третман. Кога гласачите во Франција и Холандија го отфрлија уставот на ЕУ во 2005 година, европските лидери отстранија околу 4 насто од оригиналниoт текст, го преименуваа документот во Лисабонски договор, а потоа удрија преку францускиот и холандскиот парламент и покрај гласовите на граѓаните.
Кога екс-грчкиот премиер Јоргос Папандреу предложи референдум за спасувачкиот пакет, тој за неколку дена беше избркан од канцеларијата.
Она што сега и се случува на Европа, како што се наведува во текстот, е тоа што моќта е преземена од периферијата од страна на централизираните елити. Но, тие елити не успеаа.
Клучната политика на ЕУ, монетарната унија е катастрофа. Едноставен е фактот дека не можете да имате успешна монетарна унија без политичка и фискална унија и со монетарни трансфери меѓу богатите и сиромашните делови легитимизирани преку демократските институции. Сепак, во Унијата не постои апетит за таква унија, особено не во Германија.
Значи единствено решение за продуктивниот јаз меѓу северот и југот во еврозоната, ако не се растури по серијата банкроти, е јужните држави преку штедење да се донесат на ниво на кинески селани за потоа да станат конкурентни со Германија.
Во меѓувреме, е потребна ратификација на таканаречената нова европска фискална компактност. И тука уште еднаш, демократијата ја покажува својата грда глава.
Можниот победник на претстојните француски претседателски избори Франсоа Холанд ветува дека ќе се искине договорот, а Ирците би можело да го отфрлат на референдум. Никој не знае кој ќе владее во Грција или Италија по една година.
Дури и во Германија, сега излегува дека на канцеларката Ангела Меркел ќе и треба двотретинско мнозинство во парламентот - со други зборови, поддршка од опозициските партии, кои ќе бараат отстапки, за да мине фискалниот пакт. Ова е Европската унија во која кандидатите како Србија сакаат да влезат, се наведува во текстот објавен во Форин полиси.
Основниот проблем со Европската унија е што европејците не и веруваат и воопшто не се идентификуваат со неа.
Станува збор за Шкотска каде што е ветен референдум за независност. Тамошните функционери велат дека нема да аплицираат за членство, бидејќи Шкотска, како дел од Британија, веќе е во Европската унија.
Основниот проблем со Европската унија е што европејците не и веруваат и воопшто не се идентификуваат со неа.
Клучната политика на ЕУ, монетарната унија е катастрофа. Едноставен е фактот дека не можете да имате успешна монетарна унија без политичка и фискална унија и со монетарни трансфери меѓу богатите и сиромашните делови легитимизирани преку демократските институции. Сепак, во Унијата не постои апетит за таква унија, особено не во Германија.
Еден од најострите примери за недостиг на демократијата во Унијата е практиката да ги тера малите држави да повторуваат референдуми. Данска мораше два пати да гласа за Договорот од Маастрихт, а два круга беа потребни и во Ирска за договорите од Ница и од Лисабон.
Ниту големите држави не се имуни од овој малтретирачки третман. Кога гласачите во Франција и Холандија го отфрлија уставот на ЕУ во 2005 година, европските лидери отстранија околу 4 насто од оригиналниoт текст, го преименуваа документот во Лисабонски договор, а потоа удрија преку францускиот и холандскиот парламент и покрај гласовите на граѓаните.
Кога екс-грчкиот премиер Јоргос Папандреу предложи референдум за спасувачкиот пакет, тој за неколку дена беше избркан од канцеларијата.
Она што сега и се случува на Европа, како што се наведува во текстот, е тоа што моќта е преземена од периферијата од страна на централизираните елити. Но, тие елити не успеаа.
Клучната политика на ЕУ, монетарната унија е катастрофа. Едноставен е фактот дека не можете да имате успешна монетарна унија без политичка и фискална унија и со монетарни трансфери меѓу богатите и сиромашните делови легитимизирани преку демократските институции. Сепак, во Унијата не постои апетит за таква унија, особено не во Германија.
Значи единствено решение за продуктивниот јаз меѓу северот и југот во еврозоната, ако не се растури по серијата банкроти, е јужните држави преку штедење да се донесат на ниво на кинески селани за потоа да станат конкурентни со Германија.
Во меѓувреме, е потребна ратификација на таканаречената нова европска фискална компактност. И тука уште еднаш, демократијата ја покажува својата грда глава.
Можниот победник на претстојните француски претседателски избори Франсоа Холанд ветува дека ќе се искине договорот, а Ирците би можело да го отфрлат на референдум. Никој не знае кој ќе владее во Грција или Италија по една година.
Дури и во Германија, сега излегува дека на канцеларката Ангела Меркел ќе и треба двотретинско мнозинство во парламентот - со други зборови, поддршка од опозициските партии, кои ќе бараат отстапки, за да мине фискалниот пакт. Ова е Европската унија во која кандидатите како Србија сакаат да влезат, се наведува во текстот објавен во Форин полиси.