Спорот со името прерасна во борба околу македонскиот идентитет, јазик и историја. Можно ли е решение?
Името Република Македонија(Скопје) било на дневен ред во 1992 година кога Британците, заедно со САД, му предложиле на тогашниот претседател на Македонија Киро Глигоров да аплицира за прием во Обединетите нации под тоа име, но македонската страна тогаш се повлекла од овој предлог. Ова го наведува универзитетскиот професор и прв министер за надворешни работи Денко Малески во интервјуто за Радио Слободна Европа што ќе се емитува в недела, а во кое тој зборува за периодот од 1991 до 1993 кога Македонија стана членка на ОН под привремената референца БЈРМ.
„Гледајќи од оваа перспектива, тоа беше една трка помеѓу она што ние го правевме тогаш за влез во ОН од една страна и растечкиот национализам во Македонија којшто се манифестираше нели со песните „Едно име имаме... не го даваме“ итн., нешто што се пренесе и во расположението во политичките институции, во Парламентот, каде што веќе стана исклучително тешко да се разгледуваат какви било варијанти коишто, по тврдењето на другите, на опонентите на таквата политика, ја навредуваат честа на државата, достоинството итн.“
Името Република Македонија(Скопје) беше на дневен ред и на самитот на НАТО во Букурешт во 2008. Премиерот Груевски изјави дека не прифатил име Република Македонија(Скопје), туку предлогот да биде ставен на референдум пред граѓаните доколку тој биде прифатен и од Грција Ова тој го кажа по обвинувањата од опозицијата дека во 2008-тата во Букурешт прифатил промена на уставното име. Груевски тогаш кажа дека Грција не го прифатила предлогот па немало ни референдум.
Резултатот што го имаме денес е што спорот со името прерасна во борба околу македонскиот идентитет, јазик и историја. Решение е можно само ако една од двете страни се откаже од митот за Александар, смета Малески.
Политичкиот аналитичар Алберт Муслиу со поинаков став. Според него, она што може да донесе новина на овој план зависи и од внатрешно политичката ситуација во зависност од тоа како ќе се одвива политичкиот изборен процес во вториот изборен круг од локалните избори и како ќе се прифати резултатот од опозицијата.
„Во Грција гледаме, иако има некои изјави за иредентизам, гледаме поголема спремност за решавање на прашањето за името. Ако внатрешно политички кај нас работите во врска со ова прашање не се исполитизираат до максимум, реално има шанси да се омекнат ставовите на двете страни и процесот да се помрдне од позицијата кој е бетонирана веќе подолго време“, вели Муслиу.
Меѓутоа, она што паѓа во очи е дека пред вклучувањето на опозицијата во предизборната кампања слушнавме дека опозицијата ја повлекла бланко поддршката за решавање на прашањето за името.
Гледајќи од оваа перспектива, тоа беше една трка помеѓу она што ние го правевме тогаш за влез во ОН од една страна и растечкиот национализам во Македонија којшто се манифестираше нели со песните „Едно име имаме... не го даваме“ итн., нешто што се пренесе и во расположението во политичките институции.Денко Малески, универзитетски професор, поранешен министер за надворешни работи.
„Гледајќи од оваа перспектива, тоа беше една трка помеѓу она што ние го правевме тогаш за влез во ОН од една страна и растечкиот национализам во Македонија којшто се манифестираше нели со песните „Едно име имаме... не го даваме“ итн., нешто што се пренесе и во расположението во политичките институции, во Парламентот, каде што веќе стана исклучително тешко да се разгледуваат какви било варијанти коишто, по тврдењето на другите, на опонентите на таквата политика, ја навредуваат честа на државата, достоинството итн.“
Името Република Македонија(Скопје) беше на дневен ред и на самитот на НАТО во Букурешт во 2008. Премиерот Груевски изјави дека не прифатил име Република Македонија(Скопје), туку предлогот да биде ставен на референдум пред граѓаните доколку тој биде прифатен и од Грција Ова тој го кажа по обвинувањата од опозицијата дека во 2008-тата во Букурешт прифатил промена на уставното име. Груевски тогаш кажа дека Грција не го прифатила предлогот па немало ни референдум.
Резултатот што го имаме денес е што спорот со името прерасна во борба околу македонскиот идентитет, јазик и историја. Решение е можно само ако една од двете страни се откаже од митот за Александар, смета Малески.
Политичкиот аналитичар Алберт Муслиу со поинаков став. Според него, она што може да донесе новина на овој план зависи и од внатрешно политичката ситуација во зависност од тоа како ќе се одвива политичкиот изборен процес во вториот изборен круг од локалните избори и како ќе се прифати резултатот од опозицијата.
„Во Грција гледаме, иако има некои изјави за иредентизам, гледаме поголема спремност за решавање на прашањето за името. Ако внатрешно политички кај нас работите во врска со ова прашање не се исполитизираат до максимум, реално има шанси да се омекнат ставовите на двете страни и процесот да се помрдне од позицијата кој е бетонирана веќе подолго време“, вели Муслиу.
Меѓутоа, она што паѓа во очи е дека пред вклучувањето на опозицијата во предизборната кампања слушнавме дека опозицијата ја повлекла бланко поддршката за решавање на прашањето за името.