Стотици лекари се најдоа на кандидатските листи за градоначалник и за советници на локалните избори што треба да се одржат в недела. Од лекарите сега се бара иљач и за комуналните проблеми. Логиката е дека тој што знае да вгради стент, веројатно знае и да направи атмосферска канализација.
Детскиот хирург Владимир Чадиковски на Твитер се шегува дека на Медицинскиот факултет треба да се отвори и Катедра за градоначалник.
Токсикологот Нико Беќаровски, пак, вели дека со толку доктори на советничките листи ќе може да се отворат мини општински поликлиники.
Други, пак, велат дека не е проблем што на кандидатските листи има толку доктори, туку што има толку „пациенти“.
Ако трендот продолжи и во наредните изборни циклуси, Македонија може да остане без доктори, кои и онака не се вишок.
Други велат дека токму поради влез во политиката, голем дел од помалите градови останаа без специјалисти.
Трети, пак, прашуваат дали кандидираните биле добри лекари. Велат, ако не биле добри во матичната професија, можеби и навистина треба да одат во политика.
Четврти велат дека штом кандидираат толку лекари, сигурно Македонија има тешка дијагноза.
Некои прашуваат зошто докторите сакаат да спуштат „од коњ на магаре“, ако се има предвид дека лекарите уживаат многу поголем углед од политичарите.
Аналитичарите објаснуваат дека партиите на листите ставаат лекари за да го искористат нивниот углед меѓу граѓаните. Од друга страна, докторите прифаќаат да се кандидираат за политички функции затоа што бенефициите и парите што ги нуди политиката се многу поголеми отколку во здравството, а од друга страна се работи за интелектуалци кои сметаат дека можат повеќе да помогнат во организирањето на општините отколку во својата матична професија.
