Достапни линкови

Кардула – Тотална негрижа од државата за лицата со посебни потреби


Кардула – Тотална негрижа од државата за лицата со посебни потреби
please wait

No media source currently available

0:00 0:11:45 0:00

Кардула – Тотална негрижа од државата за лицата со посебни потреби

Кај нас нема официјална бројка на лица со посебни потреби, ниту знаеме за каква попреченост зборуваме, ниту за старосна структура, ниту дали тие деца или лица се вклучени во општеството, дали се во градинка, дали се во училиште, дали се во специјално училиште итн. Со оглед на тоа што државата нема никаква евиденција, не може ни да има стратегија за помош на оваа популација, вели Доминика Кардула, активистка за правата на лицата со посебни потреби и мајка на дете со посебни потреби, во неделното интервју на Радио Слободна Европа.

Госпоѓо Кардула, на што се должи зголемената видливост на лицата со посебни потреби?

Паралелно со мирниот собир одеше и петицијата, којашто е симболична, значи од формално-правен аспект нема тежина, бидејќи друг е начинот за собирање петиција, во подрачните единици на Министерството за правда, меѓутоа секако има морална тежина. Наидовме на голема поддршка од страна на нашите сограѓани, просто сме изненадени и разнежнети, да кажам, од нивната емпатија. Веројатно се должи на тоа што родителите, притиснати од своите проблеми, веќе во очај стануваат и сè погласни. Почнуваат луѓето да немаат проблеми да кажуваат дека имаат деца со посебни потреби. Да не се лажеме, ние сè уште сме едно патријархално општество и веројатно како резултат на тоа, ние гласните родители ја анимираме јавноста за постоењето на оваа популација и за проблемите со кои се среќаваме.

Ако треба накратко да дефинирате, како ве третира државата вас и вашите деца?

Тотална негрижа. Впрочем, во Република Македонија нема регистар на лица со посебни потреби, не знаеме за каква бројка зборуваме. Според некои проценки на Светската здравствена организација, се смета дека 15 проценти од популацијата има некакви пречки во развојот. Кај нас нема официјална бројка, ниту знаеме за каква попреченост зборуваме, ниту за старосна структура, ниту дали тие деца или лица се вклучени во општеството, дали се во градинка, дали се во училиште, дали се во специјално училиште итн. Со оглед на тоа што државата нема никаква евиденција, не може ни да има стратегија за помош на оваа популација.

Веројатно правите споредба со другите земји од регионот и она што се овозможува таму. Да не споредуваме со земјите од Западна Европа. Каде е Македонија во третманот на децата со посебни потреби во однос на земјите во регионот.

И тука сме последни. За жал, и тука сме последни. Дури и Албанија, од контактите што ги имаме со родителите-Албанци, бидејќи за жал тие имаат проблем со стручни кадри кои зборуваат албански јазик, па своите деца ги носат во Албанија или во Косово, тие велат дека состојбата таму е подобра отколку кај нас. Значи, во регионот сме последни, со тоа и во Европа сме последни.

Целото интервју со Доминика Кардула може да го погледнете на видео снимката на почетокот на овој текст.

  • 16x9 Image

    Фросина Димеска

    Родена е 1980 година во Скопје. Со новинарство се занимава од 2004 година кога почнува да работи како постојан дописник на Радио Слободна Европа од Скопје.
    Во периодот од 2008 година до почетокот на 2014 година работи прво како новинар во телевизијата Алсат М а потоа во дневниот весник Нова Македонија.

XS
SM
MD
LG