Софија Ристевска, по цела една декада од својата дипломска претстава „Балканот не е мртов“, повторно се јавува со режија на текст на нашиот Дејан Дуковски во Република Бугарија. Овојпат, како свој трет проект во соседната држава, таа на сцената на Драмски театар „Никола Вапцаров“ во Благоевград, ја постави „Буре барут“ - постановката која што е „мозаик од истории за човекот од Балканот кој што е во вечна потрага по љубов, среќа и благосостојба и кој, со сите сили, се бори да остане достоен, морален и слободен“.
„Соработката со државниот театар „Никола Вапцаров“ се случи преку поранешната директорка Надја Арсенова којашто ме познава многу одамна. Таа ме покани во театарот и идејата беше да поставиме македонски текст затоа што државниот театар „Никола Вапцаров“ е театар кој што опфаќа еден огромен регион – регионот на Пиринска Македонија во Бугарија и згора на тоа единствен голем театар во таа област, па така јас решив тоа да биде „Буре барут“ на Дејан Дуковски затоа што, според мене, тоа е еден од најсовремените и најинтересните македонски текстови коишто воопшто постојат“, истакнува Ристевска.
Таа дополнува дека во меѓувреме раководството се променило, но дека идејата за постановката си останала, па така по пробите во јули, на крајот од октомври и во ноември тие стигнале до премиерната изведба што ќе се обистини овие два дена во театарот кој брои над 30-тина актери ( што остава простор за редовен и разнообразен репертоар) и во кој досега работеле едни од најголемите бугарски режисери и глумци.
Со оглед на тоа дека Софија Ристевска, како завршен студент на Националната академија за театар и филм во Софија, и самата и припаѓа на „бугарската театарска школа“, таа разбирливо остварила одлична соработка со актерите и вели дека тие заедно направиле своевиден сценски спектакл за кој се надева дека ќе го види и македонската публика.
„Тој некој балкански менталитет и таа оска на љубовта и омразата, од целиот тим , од целата екипа, многу добро беа разбрани и мислам дека направивме еден многу современ театарски спектакл за кој што се надевам дека ќе успее да го погледне и публиката во Македонија затоа што планираме да поканиме неколку селектори од фестивалите во нашата држава.“
Она , што пак е особено значајно, а патем е врзано со овој проект, е тоа што претставата „Буре барут“ функционира и на едно друго ниво – станува убав показ за јакнењето на взаемните културни врски и довербата меѓу двата народа. Од таму, нималку не треба да чуди кога режисерката тврди дека „уметниците се огромна сила и навистина можат да ги обединат културите на Балканот“.
„Уметниците се огромна сила и навистина можат да ги обединат културите на Балканот. Според мене треба да има само повеќе контакти. Тоа е многу важно за да има и размена на продукции, размена на продукции, на енергии, за да може да се работи во најразлични театри на Балканот и во Европа.“
Инаку, во благоевградската „Буре барут“ учествуваат актерите Петар Ќосев, Лачезар Кацарски, Андраш Кончалиев, Александар Митев, Канчо Канев, Соња Дјулгерова, Божана Косева и други.
Преводот на текстот е на Младен Алексиев, сценографијата, костимите и анимацијата се на Канчо Касабов, видеото на Јавор Веселинов, кореографијата на Александра Хонг, а музиката на Петар Димитровски.
Тој некој балкански менталитет и таа оска на љубовта и омразата, од целиот тим , од целата екипа, многу добро беа разбрани и мислам дека направивме еден многу современ театарски спектакл.Софија Ристевска, режисер.
„Соработката со државниот театар „Никола Вапцаров“ се случи преку поранешната директорка Надја Арсенова којашто ме познава многу одамна. Таа ме покани во театарот и идејата беше да поставиме македонски текст затоа што државниот театар „Никола Вапцаров“ е театар кој што опфаќа еден огромен регион – регионот на Пиринска Македонија во Бугарија и згора на тоа единствен голем театар во таа област, па така јас решив тоа да биде „Буре барут“ на Дејан Дуковски затоа што, според мене, тоа е еден од најсовремените и најинтересните македонски текстови коишто воопшто постојат“, истакнува Ристевска.
Уметниците се огромна сила и навистина можат да ги обединат културите на Балканот. Според мене треба да има само повеќе контакти.Софија Ристевска.
Таа дополнува дека во меѓувреме раководството се променило, но дека идејата за постановката си останала, па така по пробите во јули, на крајот од октомври и во ноември тие стигнале до премиерната изведба што ќе се обистини овие два дена во театарот кој брои над 30-тина актери ( што остава простор за редовен и разнообразен репертоар) и во кој досега работеле едни од најголемите бугарски режисери и глумци.
Со оглед на тоа дека Софија Ристевска, како завршен студент на Националната академија за театар и филм во Софија, и самата и припаѓа на „бугарската театарска школа“, таа разбирливо остварила одлична соработка со актерите и вели дека тие заедно направиле своевиден сценски спектакл за кој се надева дека ќе го види и македонската публика.
„Тој некој балкански менталитет и таа оска на љубовта и омразата, од целиот тим , од целата екипа, многу добро беа разбрани и мислам дека направивме еден многу современ театарски спектакл за кој што се надевам дека ќе успее да го погледне и публиката во Македонија затоа што планираме да поканиме неколку селектори од фестивалите во нашата држава.“
Она , што пак е особено значајно, а патем е врзано со овој проект, е тоа што претставата „Буре барут“ функционира и на едно друго ниво – станува убав показ за јакнењето на взаемните културни врски и довербата меѓу двата народа. Од таму, нималку не треба да чуди кога режисерката тврди дека „уметниците се огромна сила и навистина можат да ги обединат културите на Балканот“.
„Уметниците се огромна сила и навистина можат да ги обединат културите на Балканот. Според мене треба да има само повеќе контакти. Тоа е многу важно за да има и размена на продукции, размена на продукции, на енергии, за да може да се работи во најразлични театри на Балканот и во Европа.“
Инаку, во благоевградската „Буре барут“ учествуваат актерите Петар Ќосев, Лачезар Кацарски, Андраш Кончалиев, Александар Митев, Канчо Канев, Соња Дјулгерова, Божана Косева и други.
Преводот на текстот е на Младен Алексиев, сценографијата, костимите и анимацијата се на Канчо Касабов, видеото на Јавор Веселинов, кореографијата на Александра Хонг, а музиката на Петар Димитровски.