Неделен печат

Една многу загрижувачка насловна страница треба да го предизвика вниманието на домашната јавност, на граѓаните-читатели, на интелектуалците: онаа на најновиот број на неделникот Глобус - „Македонија без Глобус - Глобусот без Македонија“. За неделникот и, по се изгледа, за неговиот крај на излегувањето пишува заменик главниот и одговорен уредник, кој доволно јасно, без лажна патетика им кажува на читателите дека неделникот веќе подолго време всушност едвај преживува затоа што, пишува, стравот не е вгнезден само кај обичните луѓе, кои поради неповолната политичка клима и мрачните и опасни времиња сметаат дека е многу битно да не се прават многу храбри и паметни. Стравот, продолжува авторот на колумната, ги тресе и оние кои се моќни, богати и навидум недопирливи - од т.н. олигарси до последниот менаџер кој води некаков бизнис во Македонија. Глобус е рубрициран како медиум кој е преостар или претерано критички настроен спрема Владата, едноставно кажано важи за антирежимски весник, па бизнисмените избегнуваат да се рекламираат во таков медиум, ја кажува поразувачката вистина за нашето актуелно време-невреме неделникот кој самиот си го најавува својот крај. Тажно... многу тажно...

Форум се занимава со неколку актуелни и интересни теми: Во статијата за најавената реформа на јавната администрација од страна на премиерот Груевски, неделникот го поставува прашањето дали е најавена реална промена или нова шминка? И дали јавната администрација ќе успее во извештаите на Европската комисија да се смести меѓу областите во кои е забележан реален напредок? Во текстот за работењето на Антикорупциската комисија формирана да ја лови корупцијата и да го открива криминалот во државните институции се потсетува дека во Собранието е доставена предлог-одлука за огласување на именувања членови на Комисијата пред завршувањето на мандатот на постојните и дека нејзините членови веќе добија црвен картон многу месеци пред да им истече мандатот и дека дел од експертите и актуелни и бивши антикорупционери сметаат дека намерата на власта е да си постави партиски луѓе и во ова тело.

Уводникот на Фокус е посветен на топ темата во изминатата недела: колумната на поранешниот амбасадор Никовски кој побара протерување на американскиот амбасадор Рикер и на сличните дипломати кои, според него, се мешале во внатрешните работи на земјава. Милошоски не мисли како него, но го брани правото на Никовски да има сопствено мислење, баш како што и Груевски не мислеше како Влатко Ѓорчев, ама не чепна во неговото право да тресе зелени против Фуере во Брисел. Па се прашува дали портокаловиве се ептен демократи. Како да не, - одговара. Тие само работат во стилот: Што не смее таткото, кажува синот. Затоа, баш сакам да видам дали Американецот ќе го испратат како Ирецот, или, пак, тој ќе ги испрати нив? - завршува авторот на колумната во неделникот.

Инаку Фокус продолжува да ја третира темата за премолчената далавера со Националната платежна картичка на Груевски и со синот на пратеничката Дулиќ, сега вработен во Царина, но и сопственик на фирма која добива милионски тендери од Владата.