Во дводеценискиот транзиционен период низ кој минуваат граѓаните и државава, а како последица на таков процес и колабираното стопанство и економијата околу 30 илјади невработени кумановци сонуваат за работа и за месечна плата. Во борбата за егзистенција или за преживување тие не помислуваат ниту на користење годишен одмор, а некогашниот надоместок за тоа одамна го архивирале во нивниот практичен и ментален живот. Младите невработени кумановци или не знаат што е регрес за годишен одмор или пак многу малку знаат.
„Знаете ли што е К-15 или регрес за годишен одмор?“
„Мислам дека тоа е надоместок што вработените го добивале како 13-та плата.“
Гордица Бошковска правен застапник во кумановскиот Синдикат толкувјќи го Законот за работни односи вели:
„Во приватните претпријатија во пракса нема пресуди за исплата на регресот за годишен одмор, зашто тој условно е врзан со правото на користење годишен одмор. Во приватните фирми годишен одмор скоро не се користи или ако се користи тој е најмногу до седум дена.“
Вели Бошковска и додава:
„Во членот 113 од Законот за работни односи каде што се зворува за надоместок во врска трошоците поврзани за работа се предвидуваат одредени надоместоци за одредени случаи.“
Меѓутоа:
„Во истиот член никаде не е наведен надоместок за годишен одмор. Ова право може да произлезе од Гранковиот колективен договор со кој се утврдува правото и висината на тој надоместок. Согласно Законот за работни односи ваквата обврска не постои.“
А со воведување на бруто платите од 1 јануари минатата година укинат е и надоместокот за хранарина и превоз.
„Останува на работодавачот дали ќе организира превоз или хранарина. Во пракса со најновите пресуди за 2008-та и 2009-та година досудено е регрес за годишен одмор да исплатат фирми кои 51 % се во општестевна сопственост.“
Вели Бошковска. Младите кумановци по логиката на работите се согласуваат дека работодавачите треба да обезбедуваат надоместок за правоз и за хранарина на вработените.
„Треба, треба да се исплаќа.“
Работодавачите, со мали исклучоци, велат дека тешко обезбедуваат и плати, а за дополнителни трошоци не можат ниту да размислуваат, со што како што велат барем по тој основ Законот за работни односи е на нивна страна.
Во приватните претпријатија во пракса нема пресуди за исплата на регресот за годишен одмор, зашто тој условно е врзан со правото на користење годишен одмор. Во приватните фирми годишен одмор скоро не се користи или ако се користи тој е најмногу до седум дена
„Знаете ли што е К-15 или регрес за годишен одмор?“
„Мислам дека тоа е надоместок што вработените го добивале како 13-та плата.“
Гордица Бошковска правен застапник во кумановскиот Синдикат толкувјќи го Законот за работни односи вели:
„Во приватните претпријатија во пракса нема пресуди за исплата на регресот за годишен одмор, зашто тој условно е врзан со правото на користење годишен одмор. Во приватните фирми годишен одмор скоро не се користи или ако се користи тој е најмногу до седум дена.“
Вели Бошковска и додава:
„Во членот 113 од Законот за работни односи каде што се зворува за надоместок во врска трошоците поврзани за работа се предвидуваат одредени надоместоци за одредени случаи.“
Меѓутоа:
„Во истиот член никаде не е наведен надоместок за годишен одмор. Ова право може да произлезе од Гранковиот колективен договор со кој се утврдува правото и висината на тој надоместок. Согласно Законот за работни односи ваквата обврска не постои.“
А со воведување на бруто платите од 1 јануари минатата година укинат е и надоместокот за хранарина и превоз.
„Останува на работодавачот дали ќе организира превоз или хранарина. Во пракса со најновите пресуди за 2008-та и 2009-та година досудено е регрес за годишен одмор да исплатат фирми кои 51 % се во општестевна сопственост.“
Вели Бошковска. Младите кумановци по логиката на работите се согласуваат дека работодавачите треба да обезбедуваат надоместок за правоз и за хранарина на вработените.
„Треба, треба да се исплаќа.“
Работодавачите, со мали исклучоци, велат дека тешко обезбедуваат и плати, а за дополнителни трошоци не можат ниту да размислуваат, со што како што велат барем по тој основ Законот за работни односи е на нивна страна.
