Русија vs Запад
Откако заврши Студената војна, НАТО се прошири кон исток со преземање на 14 нови земји, вклучувајќи ги државите од поранешниот Варшавски пакт и трите балтички земји кои некогаш беа во Советскиот Сојуз.
Русија го виде ова како заканувачко навлегување кон нејзините граници и продолжува да смета дека тоа е предавство на западните ветувања на почетокот на 1990-тите - нешто што САД и нивните сојузници го негираат.
Русија- САД ги игнорира нашите безбедносни грижи, но дијалогот е можен
Украина не е членка на НАТО, но има ветување од 2008 година дека на крајот ќе се приклучи.
Откако беше соборен прорускиот претседател во 2014 година, Украина политички се зближи со Западот, организираше заеднички воени вежби со НАТО и зеде испорака на оружје, вклучително и американски противтенковски ракети Javelin и турски беспилотни летала.
Киев и Вашингтон ги гледаат овие потези како за зајакнување на одбраната на Украина откако Русија го зазеде регионот на Крим во 2014 година и им даде поддршка на сепаратистите кои сè уште се борат против владините сили во источна Украина.
Путин вели дека растечките врски на Украина со Алијансата може да направат таа земја како лансирна рампа за ракетите на НАТО насочени кон Русија.
Затоа, според него, Русија треба да постави „црвени линии“ за да го спречи тоа. Русија ги отфрла сомневањата на Украина и на САД дека можеби подготвува инвазија на Украина, велејќи дека одговара на заканите и провокациите.
Таа сака безбедносни гаранции од Западот, вклучително и поништување на ветувањето за членство на Киев во НАТО - нешто за што Вашингтон го рече дека не се преговара.
Географија и ресурси
Украина е втора по големина земја во Европа по самата Русија, има големи пристаништа на Црното Море и граничи со четири земји од НАТО.
Таа е главен извозник на пченка и пченица.
Европа зависи од Русија за околу една третина од нејзиниот природен гас - обезбедувајќи потпора за Путин во секој спор со Западот - и еден од главните гасоводи минува низ Украина.
Контролирањето на украинската територија низ која поминува ќе ја зајакне безбедноста на рускиот гасовод и ќе ја заштити нејзината способност енергетските резерви да ги претвори во „оружје“.
Сепак, повеќето аналитичари сметаат дека е малку веројатно Русија да се обиде да заземе и одбрани големи делови од украинската територија, бидејќи воената цена би била превисока.
Историја
Со распадот на Советскиот Сојуз во 1991 година, Русија ја загуби контролата врз 14 поранешни републики врз кои претходно доминираше, но загубата на Украина беше најболна.
Двете земји биле поврзани уште од 9 век кога Киев станал главен град на античката држава Русија; во 988 година нејзиниот владетел, великиот принц Владимир, го вовел православното христијанство.
Од 1654 година, Русија и Украина беа обединети со договор под власта на рускиот цар.
Двете земји зборуваат слични јазици и подоцна го формираа, заедно со Белорусија, словенското јадро на Советскиот Сојуз.
Многу Руси чувствуваат поврзаност со Украина што не ја чувствуваат со другите поранешни советски републики на Балтикот, Кавказ и Централна Азија.
Путин алудираше на ова во долгиот есеј во јуни 2021 година, во кој рече дека Русите и Украинците се еден народ кој дели единствен „историски и духовен простор“ и дека појавата на „ѕид“ меѓу нив во последните години е трагично.
Киев го отфрли неговиот аргумент како политички мотивирана и претерано поедноставена верзија на историјата.
Мотивите на Путин
Путин, кој своевремено го оцени распадот на Советскиот Сојуз за најголемата геополитичка катастрофа во минатиот век, своето претседателство го посвети на враќање на влијанието на Москва низ постсоветскиот простор, пркосејќи му на Западот и обидувајќи се повторно да ја потврди Русија како глобална сила.
Русите доаѓаат - Западот алармира, Украина смирува
Држењето на светот во тензиии за можна инвазија на Украина е во согласност со тие цели.
Тоа ги принуди безбедносните барања на Русија да бидат на врвот на меѓународната агенда и го принуди американскиот претседател Џо Бајден повторно да се ангажира со Путин, иако исто така ги предизвика западните предупредувања за драстични меѓународни санкции.
Страсните јавни изјави на Путин за Украина сугерираат дека неговите постапки се водени од лично убедување, како и од политика.
Настаните таму ги дефинираа најниските и највисоките точки на неговото владеење - прозападните револуции во 2004 и 2014 година им нанесоа удари на руските интереси, но Путин го претстави заземањето на Крим како историска победа.
По 22 години како лидер на Русија, некои аналитичари веруваат дека тој можеби размислува за сопственото наследство и бара да ја заврши незавршената работа во Украина со блокирање на нејзината намера кон запад и повторно преземање како дел од руската сфера на влијание - нешто што Украина, НАТО и САД велат дека никогаш нема да прифатат.
