Што значи „плафонот“ во задолжувањето на САД?

Кога беше достигнат „плафонот“ на задолжувањето?

Вашингтон редовно поставува ограничување на федералното задолжување. Во моментов, задолжувањето е приближно на 120% од годишното економско ниво на земјата. Задолжувањето го достигна тој плафон во јануари и Министерството за финансии ги задржа обврските само во рамките на лимитот и ги суспендира инвестициите во некои федерални пензиски фондови додека продолжи да позајмува од инвеститорите.

Министерството за финансии во петокот предупреди дека може да остане под предвидениот лимито до 5 јуни, односно неколку дена подоцна од претходната прогноза за 1 јуни.

Бидејќи Министерството за финансии позајмува близу 20 центи за секој долар што го троши, Вашингтон во тој момент би можел да ги пропушта плаќањата што им се должат на заемодавците, граѓаните или и двете.

Бајден инсистира Конгресот да го подигне сегашниот плафон на долгот од 31,4 билиони долари, без дополнителни услови.

Мекарти и републиканците во Конгресот повикаа на значително намалување на идните владини трошоци во замена за зголемување на плафонот на долгот за една година. Тоа сценарио ќе бара нова рунда преговори за плафонот на долгот во раните фази на претседателските прелиминарни избори во 2024 година.

Дали е задолжувањето добро за нешто?

Неколку земји во светот имаат закони за задолжувањето, а периодичното укинување на лимитот за задолжување само му дозволува на Вашингтон да плати за трошоците што Конгресот веќе ги одобрил.

Секретарот за финансии Џенет Јелен и други политички експерти го повикаа Вашингтон да го подигне предвидениот плафон, бидејќи тоа е само бирократски печат на веќе донесените одлуки.

Некои аналитичари предложија дека Министерството за финансии може да ја заобиколи кризата со ковање монета од платина од повеќе билиони долари и ставање на сметката на владата, идеја нашироко гледана како чуден трик. Други тврдат дека самиот лимит на задолжувањето го нарушува американскиот Устав. Но, ако администрацијата на Бајден се повика на тој аргумент, кој го вклучува 14-тиот амандман, ќе се соочи со правен предизвик. Белата куќа ги отфрли двете идеи како непрактични во оваа фаза.

Што се случува кога Вашингтон веќе не може да позајмува пари?

Ова би можело да предизвика низа последици врз глобалните финансиски пазари бидејќи инвеститорите ја доведуваат во прашање вредноста на американските обврзници, кои се сметаат за едни од најбезбедните инвестиции и служат како базични елементи за светскиот финансиски систем.

Американската економија речиси сигурно ќе западне во рецесија ако Владата е принудена да пропушти исплати за работи како што се платите на војниците или социјалното осигурување за постарите лица. Економистите очекуваат дека милиони Американци ќе ги загубат своите работни места.

Рејтинг агенциите предупредија дека би можеле да го намалат суверениот кредитен рејтинг на САД - како што се случи во претходниот извештај од 2011 година, а инвеститорите избегнуваа некои од американските должнички хартии од вредност бидејќи се обидуваат да избегнат доспевање на записите кога ризикот од неплаќање на долгот е најголем.

Како стигнаа до тука?

Републиканците, кои имаат тесно мнозинство од 222 спрема 213 во Претставничкиот дом, на крајот на април усвоија нацрт-закон со кој ќе се зголеми лимитот на долгот, но, исто така, ќе се воспостават огромни намалувања на трошоците во следната деценија.

Нацрт-законот нема шанси за одобрување во Американскиот Сенат под контрола на демократите. Мекарти и Бајден во текот на викендот се согласија на пробен договор за суспендирање на лимитот за задолжување на две години и ограничување на трошоците, но тие се соочуваат со приговори од пратениците од секоја партија.

Зарем не сме ја чуле оваа песна и порано?

Оваа работа е дел од американската политика со децении, но значително се влоши откако „фискалните јастреби“ во Републиканската партија почнаа да се зголемуваат.

Во пресметката во 2011 година, Републиканците во Претставничкиот дом успешно го искористија плафонот на долгот за да извлечат остри ограничувања на дискреционото трошење од демократскиот претседател Барак Обама.

Кратењата на трошоците беа присутни во повеќето години од деценијата, но тоа ги потресе инвеститорите и доведе до историско намалување на кредитниот рејтинг на САД.