Солзи и олеснување во ослободените украински градови

Украински борец реагира откако ги виде своите соборци во неодамна преземениот град Изум на 14 септември. 

Жителите на Изум претрпеа гранатирање и шест месеци руска окупација, пред украинските сили да го ослободат градот.

Разделена од почетокот на руската инвазија, Марија (во средината) ги прегрнува своите родители Марина и Олександр во новоослободениот град Изум.

Опкружена со уништени домови, Нина Хончар излегува од својата визба во селото Бохородихне, 25 километри југоисточно од Изум.

Локалните жители чекаат автомобил кој дистрибуира хуманитарна помош во селото Вербивка, кое исто така неодамна беше ослободено.

Една жена бакнува друга додека чекаат на ред да добијат хуманитарна помош во неодамна ослободениот Изум.

Локалните жители се собираат во близина на камион кој дистрибуира хуманитарна помош во ослободениот град Балаклија.

Украински војници гордо го покажуваат своето национално знаме во близина на оштетениот знак „Купјанск округ“ во регионот Харкив.

Украински војници се одмораат на ослободената територија во областа Харкив.

Како што бегаа руските сили, тие оставија зад себе големи количества муниција и опрема  како што е овој тенк во Изум. Загубата на Изум се смета за стратешко назадување за Москва бидејќи нејзините трупи се потпираа врз градот како база и јазол за снабдување на нејзините сили во регионот Харкив.

Во подрумот на полициската станица во Балаклија, која руската војска ја користела како притвор, на ѕидот има напишано молитва и бројот на денови. Мештаните пријавиле дека биле мачени во зградата.

Полицаец гледа како мажи носат тело на лице кое, според украинската полиција, било убиено од руски војници во Балаклија.

Украинското национално знаме се вее на ветрот на споменикот на украинскиот поет Тарас Шевченко во Балаклија.

Иако Украина успеа да ја врати територијата, Москва сè уште изведува ракетни напади како овој што уништи хидраулична структура во Кривиј Рих на 14 септември.

Руски оклопен транспортер МТ-ЛБ гори во поле на периферијата на Изум на 14 септември.

65-годишната Евдокија го прегрнува својот син Олександр пред нивната гранатирана куќа во неодамна преземената област во Изум.