Поздеев беше меѓу руските регрути заробени од украинските сили откако претседателот Владимир Путин им нареди на неговите сили да ја нападнат земјата во февруари.
Украина го прикажа Поздеев, како и уште четворица други едвај обучени руски војници во Киев пред глобалните медиуми на 14 март за да го посрамоти Кремљ, кој постојано негираше дека регрутите учествувале во војната.
Нервозниот Поздеев со растреперен глас рече дека нема поим дека го испраќаат во битка и го критикуваше Путин за започнувањето на војната.
Видете и ова: Родителите на руските регрути стравуваат дека синовите ќе бидат испратени во УкраинаНеговото семејство рече дека тој во тоа време бил видно под принуда. Русите на социјалните мрежи тогаш почнаа да ги омаловажат регрутите, препорачувајќи им да не се враќаат во Русија.
Кон крајот на минатиот месец, Поздеев безбедно се врати во своето село во Сибир по размената на затвореници и едномесечниот престој во московскиот регион за одмор и медицински третман за отстранување на шрапнелите од неговиот образ.
Но, неговото семејство и понатаму е загрижено за долгорочното влијание на каква било психолошка и физичка траума што можеби ја претрпел за време на војната, вклучувајќи го и неговото двонеделно заробеништво.
Рускиот регрут Андреј Поздеев зборува на прес-конференција во Киев на 14 март по неговото апсење во Украина
„Каква личност ќе биде кога ќе се врати, сè уште не знаеме“, изјави неговата сестра Оксана за РСЕ неколку недели пред неговото враќање дома на 26 јуни под услов нејзиното презиме да не се користи. „Како сето ова ќе влијае врз неговата психа? Дали ќе може веднаш да работи или сепак ќе мора да се опорави“, изјави таа.
Семејството сè уште не добило официјално објаснување како Поздеев завршил во битка и покрај тоа што бил регрут. Оксана рече дека Поздеев треба да има право на компензација ако не е способен да работи.
Брат против брат
Сериодкина, која има нешто повеќе од 1.000 луѓе, се наоѓа покрај реката Ангара на околу 300 километри северно од Иркутск. Како и многу оддалечени руски села, тоа се соочува со тешки времиња по колапсот на комунизмот во 1991 година.
Украинските бегалци во Русија ја „губат надежта“
Ирина Гутник, мајката на Поздеев, вели дека во селото има малку места за работа. 49-годишната Ирина, која е невработена, порано работела како чистачка во локалното училиште. Таа вели дека сега веројатно има повеќе работници отколку ученици. Таткото на Поздеев има работа која бара од него да го напушта селото со недели. Некои домови се напуштени, нивните сопственици или починале или заминале.
Регрути на железничка станица пред да заминат на воена служба во руската армија.
Руските регрути често доаѓаат од такви сиромашни места. Имаат помалку врски и помалку пари за да бидат ослободени од задолжителниот едногодишен стаж, но некои тоа го гледаат како отскочна штица за подобар живот. Поздеев работел како заварувач во Иркутск кога бил регрутиран во јуни 2021 година.
По неколкумесечна обука како стрелец во БМП-2, амфибиско борбено возило на пешадија, тој беше испратен да го служи остатокот од своето време во московскиот регион.
Видете и ова: Повик да се евакуираат цивилите од Славјанск по нападот на пазаротНо, додека Русија почна да собира сили во близина на Украина на крајот на 2021 година, поради шпекулациите за инвазија, единицата на Поздеев беше испратена поблиску до границата.
„Не грижете се, нема да не испратат во Украина“, се сеќава неговата мајка што тој и рекол во февруари.
Неколку дена подоцна, на 24 февруари, Путин им нареди на руските сили да ја нападнат Украина. Поздеев вели дека дознал за инвазијата дури откако ја преминал границата додека спиел, тврдење поткрепено со изјави од други регрути.
Поздеев беше заробен на 7 март во близина на украинскиот град Суми. Гутник вели дека првпат дознала за заробувањето на нејзиниот син на 9 март, кога еден селанец тропнал на вратата за да и покаже на интернет фотографија од повредениот Поздеев.
Вашиот пребарувач не подржува HTML5
„Има ли нацисти тука?“: украинско село во руската окупација
Украина почна да ги објавува имињата и фотографиите на заробените војници во раните денови на војната со надеж дека ќе ја заобиколи цензурата во Кремљ и ќе ја поткопа поддршката за инвазијата во Русија. Подоцна организира прес-конференцијата со петте регрути.
Гутник вели дека била толку поразена од веста за фаќањето на нејзиниот син што во нејзината куќа биле повикани болничари. „Беа измамени да одат во војна! Како може едно дете доброволно да заврши таму? Што научија за шест месеци обука“, изјави таа за РСЕ.
Москва тврди дека ја презела контролата врз Луганск во источна Украина
Руската инвазија врз Украина не само што предизвика траума за единствениот син на Гутник, туку ги наруши и нејзините односи со нејзините браќа и сестри. Гутник, чија мајка е родена во Украина, има три сестри и еден брат кои живеат во регионот Суми, каде што беше заробен Поздеев.
Браќата и сестрите на Гутник имаат деца кои моментално служат во украинските вооружени сили. „Значи, произлегува брат против брат“, вели Гутник. Таа додава дека престанала да им се јавува на сестрите и братот во Украина по 24 февруари.
Последици од битката: Украинските сили повторно зазедоа село кај Киев
Нејзината најмлада сестра го препознала Поздеев во вестите и ја нападнала Гутник во порака, велејќи дека нејзиниот син дошол да ги „убие нашите сопрузи и синови“. Гутник ја отфрла нејзината помлада сестра како „бандерит“, руски синоним за „фашист“. Потекнува од името на Степан Бандера, контроверзен украински националистички лидер кој го предводеше антисоветското движење за независност.
Путин се обиде да ја оправда својата инвазија врз руските граѓани делумно со апсурдната идеја дека Украина е предводена од „нацисти“. Оксана вели дека првпат дознала оти нејзиниот брат бил дел од размена на затвореници дури откако стапила во контакт со семејството на друг руски регрут кој бил приведен заедно со Поздеев.
Оксана додаде дека покрај лекувањето во Москва, нејзиниот брат бил повикан на состанок во Федералната служба за безбедност (ФСБ), наследник на советската КГБ. „Така, не знам дали воопшто ќе каже нешто“, рече таа. РСЕ му се јави на Поздеев откако се врати дома на 26 јуни, но тој не се јави на неговиот телефон. РСЕ потоа повторно ја контактираше Оксана. Таа рече дека била со нејзиниот брат, но дека не разговарала за војната со него или за времето во затвор.