Наташа Сарџоска, Душко Крстески, Ана Голејшка Џикова, Жарко Кујунџиски, Елена Пренџова, Исток Улчар, Митко Гогов... се само некои од 22 застапени македонски поети од различни генерации чии песни се најдоа во Антологија „Игропис“, книгата што се појави како издание на Здружението за развој и едукација на културата и уметноста Фуснота. Дел од овие автори се учесници на меѓународниот проект „Шири поезија, не страв“ започнат во 2015 година од малтешкиот поет Антоан Касар, цртежите се на Владимир Лукаш, а приредувач е Драгана Евтимова.
Инаку Антологијата „Игропис“, како што забележуваат нејзините потписници кои овде се присутни и со свои стихови, е „обид да се направи хибридна форма на книга, каде што сликата се обидува да се соедини со зборот“.
- Антологија „Игропис“ e обид да се направи хибридна форма на книга, каде што читањето на поезијата добива вкрстено читање и преку слика. Оваа Антологија е еден вид на социјален експеримент, за да се изрази и развие свеста за медиум – порака, односно да се презентира лична приказна низ текст (песна) и слика. Потребата од ваков тип на Антологија е промовирање на македонската поезија надвор од границите на секојдневното читање на поезија. Сакавме да се обидеме да ги читаме песните на еден сосема поинаков начин и да излеземе од границите на пасивното поетско исчитување, вели Драгана Евтимова, која заедно со Лукаш во 2017 за Антолог го имаа епистоларниот роман „Се гледаме наскоро. Е.“ , а минатата година за „Белег“ беше добитничка на првата награда на третиот Mеѓународен конкурс за поезија ,,Антево слово“. .
Прашана за целта што си ја поставиле пред себе со Владимир Лукаш како нејзин долгогодишен креативен соработник при подготовката на еден ваков вид Антологија, поетесата знае да каже дека едноставно „сакале да експериментираат“?
- Најпрво идејата ни беше да експериментираме. Имено, да видиме дали може песната да се нацрта, односно дали за цртежот може да се напише песна. Да се направи краток обид на портрет за една песна е соочување со паралелен свет, крстопат меѓу веќе напишаната песна од друг човек и цртежот на Владимир Лукаш со зборот, кој полека се метаморфозира во линии, бои и форми. Дали таа раскрсница меѓу две форми на комуникација на поетот/сликарот со читателот не е и еден вид на патување, еден вид на уметничка противречност? Можеби. На пример, исто така и Вилијам Блејк, англискиот поет и сликар во деветнаесеттиот век за секоја негова песна црта и цртеж, смета таа.
Кон ова не смее да се заборави дека книгата е финансирана од Министерството за култура, а во однос на идните исчекори во делувањето на Фуснота по низата на вакви несекојдневни објави како „Игропис“, Драгана Евтимова појаснува дека тие едноставно се стремат да ја зајакнат едукацијата на граѓаните, посебно на младите, за важноста на културата и уметноста.
- Здружението за развој и едукација на културата и уметноста ФУСНОТА се стреми да ја зајакне едукацијата на граѓаните за важноста на културата и уметноста, особено на младата популација, со цел подобрување на состојбите на културата и создавање на поквалитетен културен живот. Главни активности се дефинирање на културните дејности, соработка со други исти или слични здруженија од земјата и странство, културна размена, иновативна организираност и перспективност, поттикнување на развојот на соработката меѓу градовите, зајакнување на меѓународната конкурентност и културен активизам. Конструктивноста на Фуснота е во организирањето настани и медиумската видливост, но и преку организирање на семинари за промовирање на културни иновации ориентирани кон подобрување на општествените вредности и промовирање на актуелниот иновативен процес на поединци. Како и печатење на книги и брошури во врска со дејноста на здружението и неговите активности, ќе рече поетесата.