Црвени знамиња: Враќање на советските симболи кај руската војска

Неодамнешните фотографии покажуваат дека симболите на советското минато на Русија стануваат сѐ поприсутни меѓу војниците кои учествуваат во инвазијата на Украина, бидејќи целите на Кремљ се сѐ понејасни.

Борците на меѓународната бригада Пјатнашка фотографирани во близина на Авдијивка на 27 октомври

Сликата погоре е најновата во серијата неодамнешни фотографии на кои се прикажани левичарски симболи на бојното поле во Украина. На релјефот во горниот десен агол се прикажани Карл Маркс, Фридрих Енгелс и Владимир Ленин. Тројцата честопати беа претставени заедно како божества на советскиот политички систем.

Руски војник, фотографиран во украинскиот регион Доњецк во јули 2023 година, носи советско победничко знаме, копија од знамето подигнато од трупите на Црвената армија над германскиот Рајхстаг во мај 1945 година

Во првите недели од инвазијата аматерски снимки покажаа неколку советски знамиња како се веат на руските тенкови. Сепак, неодамнешното зголемување на бројот на професионални фотографии од советски симболи објавени од медиумите, а финансирани од Кремљ укажува на можното широко прифаќање на таквата естетика во руската војска.

Руски војник со мало советско знаме на опремата пука со хаубица во областа Луганск во Украина на 4 октомври

Иан Гарнер, историчар и експерт за руска воена пропаганда, вели дека усвојувањето на советските симболи е главно иницијатива на поединечни војници и единици, но дека тоа е охрабрено преку неодамнешните „пропагандни настани финансирани од Кремљ, како што се концерти, телевизиски емисии и така натаму“.

Руски воен истражител држи парче шрапнел во предградие на Доњецк на 24 октомври

На фотографијата погоре воен истражител има слика на Јосиф Сталин на која пишува:

„Кога бев на власт, ова не се случи“.

Руски волонтер во близина на Кремина, во украинскиот регион Луганск во март 2023 година, носи капа со комбинирани руски и советски симболи

Гарнер верува дека советските ознаки биле делумно прифатени како мотиви за инвазијата чии цели станувале сè понејасни.

Руски војник носи стилизирано советско знаме со буквите „СССР“, во близина на Авдијивка во јуни

„Поединечни војници можеби нема да се идентификуваат со прокламираните цели на државата за војната или нема да можат да ги опишат геополитичките цели или стратегиите за национална безбедност што ги спроведува Путиновиот режим“, рече Гарнер.

„Тие се приврзани за овој вид естетика, естетиката на минатото која се потпира на создавање на наводно утописка иднина во која Русија повторно ќе биде голема сила“, додава Гарнер.

На билборд во еден станбен блок во Москва во јули се прикажани жени кои го држат советското знаме зад зборовите „за силна Русија!“

Овој билборд се однесува на инцидент во раните денови на руската инвазија во 2022 година, кога една постара Украинка излезе од нејзината селска куќа за да ги поздрави, како што мислела, руските војници. Борците всушност биле Украинци кои на жената и давале храна пред да го изгазат знамето.

Таа жена беше широко користена од провоените руски медиуми како симбол, како што тврди Кремљ, за поддршка на инвазијата на Украина.

Гарнер не верува дека советските симболи укажуваат на целта за буквално обновување на марксистичкиот политички систем што ги уништил животите на безброј Руси во текот на 20 век.

„Би рекол дека многу малку луѓе во Русија навистина сакаат да го обноват Советскиот Сојуз“, убеден е тој.

Царски, советски и руски знамиња на автомобили во Северодонецк, регионот Луганск во Украина, во мај 2023 година

Неодамнешните анкети покажаа дека повеќе Руси се идентификуваат со одамна исчезнатиот Советски Сојуз отколку со независна Русија. Сепак, Гарнер укажува на несоодветното појавување на симболите од империјалната ера и комунистичките симболи на бојното поле во Украина како показател дека советските претстави не се ништо повеќе од обични симболи на една минато време.

Поставување биста на Владимир Ленин во руската окупирана област Доњецк, јули 2023 година

„Ништо од тоа нема смисла освен ако не разберете дека тоа е политички некохерентен израз на желбата да се вратиме во подобро време“, вели историчарот.

„Но, се разбира, зборуваме за подобро време кое никогаш не постоело“, заклучува Гарнер.