Иранските власти ги засилија контролите за задолжителното носење на хиџаб при што затворија десетици кафулиња, ресторани и други бизниси ширум земјата за кои велат дека не го почитувале законот за задолжителен хиџаб. Хиџаб е шамија која ја носат жени со исламска вероисповед.
Гневот поради законот за хиџаб зовре по смртта на Махса Амини во септември, која почина додека беше притворена во полиција поради наводно прекршување на законот за задолжително носење на хиџаб.
По нејзината смрт жените во се поголем број излегуваа на улиците без марама во знак на протест против политиките на владата. Како дел од бруталното, а понекогаш и смртоносно задушување на несогласувањето, владата се трудеше да го спроведе законот во услови на една од најголемите закани за исламскиот режим од 1979 година.
Видете и ова: Иран поставува камери на јавни места за да ги казнува жените кои не носат хиџабЗатворањето на бизнисите наиде на отпор од жените и растечкиот тренд на одбивање да носат хиџаб достигна толкав степен што секретарот на Врховниот совет на културната револуција, минатиот месец истакна дека „жените без задолжително хиџабот треба да биде уапсени, но поради големиот број на жени кои не носат, тоа не е возможно“.
Хиџабот стана задолжителен за жените и девојчињата постари од 9 години во 1981 година, две години по Исламската револуција во Иран. Овој потег предизвика протести кои беа брзо задушени од новите власти. Многу жени го прекршуваа правилото со текот на годините и ги поместуваа границите на она што официјалните лица велат дека е прифатлива облека.
Соочени со немирите, некои религиозни и владини фигури постојано се залагаа за построг став на владата против прекршителите, дури и отиде дотаму што го охрабрува пристапот „оган по волја“ против „непослушните“ жени.