Први октомври е последниот рок за воведување на ХАСАП системот за кланиците и капацитетите за производство на месни и млечни производи кога на терен ќе излезат и ветеринарните инспектори кои на почеток само ќе опоменуваат, а потоа ќе казнуваат.
Први октомври е последниот рок за воведување на ХАСАП системот за кланиците и капацитетите за производство на месни и млечни производи кога на терен ќе излезат и ветеринарните инспектори кои на почеток само ќе опоменуваат, а потоа ќе казнуваат. 16 илјади објекти кои произведуваат и продаваат храна од животинско потекло треба да ги исполнуваат условите, но во првата фаза надлежните иснтитуции ќе им помагаат, а од ветеринарните инспектори ќе бидат казнувани само оние кои воопшто не почнале со воведување на системот. Јован Дабевски претствник од млечната индустрија вели дека сите поголеми компании и извозно оринтираните од пред неколку години работатат според овој систем кој ја гарантира безбеднсота на храната а октомврискиот рок кој неколку пати се одложуваше се однесува за помалите комании и малопродажбата.
„Тука се разбира дека сите објекти мора да бидат по сите стандарди, меѓутоа и самото однесување на вработените, хигиена, навиките, ставањето ракавици итн, значи да се однесуваат согласно ХАСАП системот.“
Неговата команија која од 2003 година е влезена во овој процес истиот не го смета како наметната туку како нужна придобивка којаноси корист и за компнијата. Според неговото исксутво потребна е една година за една компанија да може во целост да го примени овој систем. Помалите компании каде сеуште трае имплементирањето на системот во изминатите неколку месеци работата на реновирање на објектите. За нив е важно дали вложувањето за реновиарње ќе претствува исплатлива инвестицијата.
„Ставаме нови подови, ѕидовите ги обложуваме со панели, а порано беше со плочки.“
вели Сашо Мартиносвки кој има искуство на работа во кланица. Поголем дел од копманиите кои го немаат воведено системот во најголем дел се со помал производствен капацитет, а некои воопшто и неможат да направат реконструкции зошто објектите се изградени оддамна а за тоа се потребни многу пари. Самата примена на нормите за безбедна храна наметнува и во самото прозиводство многу погоелми инсвестиции. На пример не може да се работи без капи маски и ракавици за секојднева употреба односно секој прзоивод треба да се испитува лабарториски а тоа е скапо. Од овие причини компниите кои работата со помала заработувачка ја одбегнуваа примнтата на системот вели Љупчо Дренковски претствник од месната индустрија.
„Луѓето кои што во светот го примениле, дошле до еден степен на производство и увиделе дека нуди еден побезбеден, посигурен настап на пазарот. Кај нас доаѓаме од една истоштена економија и одеднаш мора да направиме големи трошоци во производството, тоа е тоа одбивање да се спроведе тоа.“
ХАСАП системот целосно треба да го воведат големите производители и индустриски објекти, хотелите и рестораните треба да имаат услови базирани на ХАСАП, додека од помалите објекти се бара добра хигиенска пракса.
„Помалите сендвичари, некои помали ресторани, тие немаат обврска за имплементација на истите стандарди, но основните норми на хигиена, на оддржување на квалитетот итн.“
Целосното имплементирање на системот за безбедност на храната се пролонгираше од 2007 година.
„Тука се разбира дека сите објекти мора да бидат по сите стандарди, меѓутоа и самото однесување на вработените, хигиена, навиките, ставањето ракавици итн, значи да се однесуваат согласно ХАСАП системот.“
Неговата команија која од 2003 година е влезена во овој процес истиот не го смета како наметната туку како нужна придобивка која
Тука се разбира дека сите објекти мора да бидат по сите стандарди, меѓутоа и самото однесување на вработените, хигиена, навиките, ставањето ракавици итн, значи да се однесуваат согласно ХАСАП системот
„Ставаме нови подови, ѕидовите ги обложуваме со панели, а порано беше со плочки.“
вели Сашо Мартиносвки кој има искуство на работа во кланица. Поголем дел од копманиите кои го немаат воведено системот во најголем дел се со помал производствен капацитет, а некои воопшто и неможат да направат реконструкции зошто објектите се изградени оддамна а за тоа се потребни многу пари. Самата примена на нормите за безбедна храна наметнува и во самото прозиводство многу погоелми инсвестиции. На пример не може да се работи без капи маски и ракавици за секојднева употреба односно секој прзоивод треба да се испитува лабарториски а тоа е скапо. Од овие причини компниите кои работата со помала заработувачка ја одбегнуваа примнтата на системот вели Љупчо Дренковски претствник од месната индустрија.
„Луѓето кои што во светот го примениле, дошле до еден степен на производство и увиделе дека нуди еден побезбеден, посигурен настап на пазарот. Кај нас доаѓаме од една истоштена економија и одеднаш мора да направиме големи трошоци во производството, тоа е тоа одбивање да се спроведе тоа.“
ХАСАП системот целосно треба да го воведат големите производители и индустриски објекти, хотелите и рестораните треба да имаат услови базирани на ХАСАП, додека од помалите објекти се бара добра хигиенска пракса.
„Помалите сендвичари, некои помали ресторани, тие немаат обврска за имплементација на истите стандарди, но основните норми на хигиена, на оддржување на квалитетот итн.“
Целосното имплементирање на системот за безбедност на храната се пролонгираше од 2007 година.