Локалната власт работи да ја подобри инфраструктурата, но општина во која нема ниту една стопанска инвестиција не може да се справи со невработеноста и сиромаштијата која безмалку го притиска секое семејство, велат и жителите и локалната власт.
Каква е економската состојба?
„Овие граѓани се главно невработени. Еден дел се занимаваше и се уште се занимава со земјоделие. Но сепак, одбегнуваат бидејќи не им се исплати, и не садат пипер, тутун... Голем број од семејствата живеат од средствата од странство. Можеби секоја трета куќа има најмалку по еден член во странство и голем дел од нив тие праќаат средства во општината до кои ги издржуваат сцвоите семејства“, вели Неџади Османи секретар во Општината Липково.
„Во администрацијата и на други места, во министерства, во локалната самоуправа има вработени, но тој број е мал.“
Османи вели дека има малку оптимизам.
„Сега се надеваме дека ќе има некоја инвестиција да се вработуваат луѓето. Нема инвестиции колку што бараме, се надеваме на подобри денови, но моментално е сиромаштија.“
„Тоа не се исплати. Порано имаше склучувано договори, а местото е соодветно за одгледување тутун, но сега тоа нема, нема каде да се однесе, цената е многу ниска. Економската политика на државата го прави тоа.“
Османи додава дека неодамна општината го усвоила буџетот.
„Усвоивме буџет на општината со пет милиони денари и ќе работиме. Имаме и проекти. Сега ќе започнеме со изградба на водоводна и канализациона мрежа. Ги имаме обезбедено околу еден милион ипол евра за филтерстаницата, за гимназијата „Исмет Јашари“, ќе изградиме уште три-четири училници, канализација во селото Оризаре, се подготвува изградба на патот Куманово-Слупчане-Белановце, Агенција за државни патишта го подготвува проектот за изградба на патот Куманово-Матејче-Арачиново и така продолжуваме со работа со надеж дека ќе ги завршиме работите.“
Жителите запрашани:
Како се живее во Општината Липково?
„Луѓето секаде се без работа, без пари, секаде. Чекаме социјална помош и се расправаме тука. Живеам од земјоделие, без работа, горе-долу-никаде. Работа немаме. Пари нема и тоа е најголем проблем.“
„Влада. Секоја влада. Во Липково е сиромаштија, за тоа знае целиот свет бидејќи младите бегаат од тука и бараат азил заради невработеноста. Не гледаат перспектива, немаат доверба веќе во секоја влада што доаѓа. Се трудат нешто да работат, најмногу земјоделие, а тоа се продава евтино. На пример, лани прозиведената пченица, лебот е веќе 27 денари. Проблем е сиромаштијата, инфраструктура нема, вода нема, канализација нема.“
„Се труди да работи, но нема со што да работи. Нема индустрија, нема ништо, а нашата локална власт се труди да им помогне на младите да останат тука, ама и таа нема од што. Тоа е проблемот.“
Поради тешката состојба во земјоделието, обработливото земјиште недоволно го обработуваат Албанците, а веќе една деценија необработени се нивите и лозјата и на внатрешно раселените Срби и Македонци.
Кога веќе економската состојба е тешка, како и во Куманово од каде секој што можел заминал на печалба во кризните подрачја во Ирак или во Авганистан, со жителите од Липково тоа не е случај.
„Нема информации дека некој отишол во Авганистан. Можеби има но ние не знаеме“, вели Османи.
Каква е економската состојба?
Овие граѓани се главно невработени. Еден дел се занимаваше и сеуште се занимава со земјоделие. Но сепак, одбегнуваат бидејки не им се исплати, и не садат пипер, тутун...
„Во администрацијата и на други места, во министерства, во локалната самоуправа има вработени, но тој број е мал.“
Османи вели дека има малку оптимизам.
„Сега се надеваме дека ќе има некоја инвестиција да се вработуваат луѓето. Нема инвестиции колку што бараме, се надеваме на подобри денови, но моментално е сиромаштија.“
Зошто не се обработува земјиштето?
„Тоа не се исплати. Порано имаше склучувано договори, а местото е соодветно за одгледување тутун, но сега тоа нема, нема каде да се однесе, цената е многу ниска. Економската политика на државата го прави тоа.“
Османи додава дека неодамна општината го усвоила буџетот.
„Усвоивме буџет на општината со пет милиони денари и ќе работиме. Имаме и проекти. Сега ќе започнеме со изградба на водоводна и канализациона мрежа. Ги имаме обезбедено околу еден милион ипол евра за филтерстаницата, за гимназијата „Исмет Јашари“, ќе изградиме уште три-четири училници, канализација во селото Оризаре, се подготвува изградба на патот Куманово-Слупчане-Белановце, Агенција за државни патишта го подготвува проектот за изградба на патот Куманово-Матејче-Арачиново и
Луѓето секаде се без работа, без пари, секаде. Чекаме социјална помош и се расправаме тука. Живеам од земјоделие без работа, горе-долу-никаде. Работа немаме. Пари нема и тоа е најголем проблем.
Жителите запрашани:
Како се живее во Општината Липково?
„Луѓето секаде се без работа, без пари, секаде. Чекаме социјална помош и се расправаме тука. Живеам од земјоделие, без работа, горе-долу-никаде. Работа немаме. Пари нема и тоа е најголем проблем.“Кој е виновен за тоа?
„Влада. Секоја влада. Во Липково е сиромаштија, за тоа знае целиот свет бидејќи младите бегаат од тука и бараат азил заради невработеноста. Не гледаат перспектива, немаат доверба веќе во секоја влада што доаѓа. Се трудат нешто да работат, најмногу земјоделие, а тоа се продава евтино. На пример, лани прозиведената пченица, лебот е веќе 27 денари. Проблем е сиромаштијата, инфраструктура нема, вода нема, канализација нема.“
Како работи локалната самоуправа?
„Се труди да работи, но нема со што да работи. Нема индустрија, нема ништо, а нашата локална власт се труди да им помогне на младите да Проблем е сиромаштијата, инфраструктура нема, вода нема, канализација немa.
Поради тешката состојба во земјоделието, обработливото земјиште недоволно го обработуваат Албанците, а веќе една деценија необработени се нивите и лозјата и на внатрешно раселените Срби и Македонци.
Кога веќе економската состојба е тешка, како и во Куманово од каде секој што можел заминал на печалба во кризните подрачја во Ирак или во Авганистан, со жителите од Липково тоа не е случај.
„Нема информации дека некој отишол во Авганистан. Можеби има но ние не знаеме“, вели Османи.