По примерот на големите градови, каде елитните спортови од типот на коњарството се вистинска атракција и ВИП личностите редовно ги имаат на својот месечен распоред, и Битола ја доби можноста во близина на градот да има свој хиподром. Отворен е на четири километри од Битола, во село Крклино на површина од 20 илјади квадратни метри. Засега располага со шест расни коњи, и тоа липицанери и хановеравци. Освен хиподромот во Скопје, битолскиот е единствен во овој регион до Солун. Хиподромот беше долгогодишен сон на сопственикот Васко Вељановски. Тој вели дека во оваа скапа инвестиција влегол од хумани причини.
„Треба да престанат младите генерации да размислуваат вечер во кое дувло ќе се пикнат, презачадено и со пребучна техно музика, да не знаат каде е вратата да излезат. Ние нудиме нешто сосема спротивно.“
Тоа е јавање на хиподромот т.е. во мањажот, рекреативно и теренско јавање низ околината која е преполна со шумски патеки.
„Над нас се протега дел од планинскиот масив, тоа е подножјето на Пелистер до Снеговскиот масив на 1400 метри надморска височина. Посетувајќи го манастирот Свети Илија ти се отвора голема визура на просторот, од Овчарани, грчка граница до прилепскиот дел, цела Пелагонија ја имаш на дланка. Уживаш во борова, дабова шума. И атрактивното камено село со стара архитектура. Тоа ќе ти одземе и време и внимание од три часа теренско јавање.“
вели сопственикот на хиподромот. Планира местото да прерасне во центар за репродукција на коњи.
„Поготово во овој југозападен дел на државата, расниот состав на коњите е во катастрофална состојба. 52 грла во цела Македонија се чисто крвни со педигре. Тоа значи се друго се дегенеретици, има инцести.“
вели Вељановски. Но, за ваков развој на хиподромот се потребни средства, а засега државата не му подала рака.
„Тоа не значи дека не сме чукнале по вратите на државните институции, секаде вратата ни била пред нос затворана. Тоа многу боли да нема слух државата рака да ти подаде. Освен финансиска помош, не барам милостиња, не барам грантови, туку да сум обврзан на разумен временски период сума која би ми била доволна да ја дозавршам инвестицијата, сум ја побарал и не сум ја добил.“
Цените во школата за јавање се најевтини во регионот. Часот чини 25, а теренското јавање 50 евра. Во Солун цените се тројно поскапи.
„Треба да престанат младите генерации да размислуваат вечер во кое дувло ќе се пикнат, презачадено и со пребучна техно музика, да не знаат каде е вратата да излезат. Ние нудиме нешто сосема спротивно.“
Тоа е јавање на хиподромот т.е. во мањажот, рекреативно и теренско јавање низ околината која е преполна со шумски патеки.
„Над нас се протега дел од планинскиот масив, тоа е подножјето на Пелистер до Снеговскиот масив на 1400 метри надморска височина. Посетувајќи го манастирот Свети Илија ти се отвора голема визура на просторот, од Овчарани, грчка граница до прилепскиот дел, цела Пелагонија ја имаш на дланка. Уживаш во борова, дабова шума. И атрактивното камено село со стара архитектура. Тоа ќе ти одземе и време и внимание од три часа теренско јавање.“
вели сопственикот на хиподромот. Планира местото да прерасне во центар за репродукција на коњи.
„Поготово во овој југозападен дел на државата, расниот состав на коњите е во катастрофална состојба. 52 грла во цела Македонија се чисто крвни со педигре. Тоа значи се друго се дегенеретици, има инцести.“
вели Вељановски. Но, за ваков развој на хиподромот се потребни средства, а засега државата не му подала рака.
„Тоа не значи дека не сме чукнале по вратите на државните институции, секаде вратата ни била пред нос затворана. Тоа многу боли да нема слух државата рака да ти подаде. Освен финансиска помош, не барам милостиња, не барам грантови, туку да сум обврзан на разумен временски период сума која би ми била доволна да ја дозавршам инвестицијата, сум ја побарал и не сум ја добил.“
Цените во школата за јавање се најевтини во регионот. Часот чини 25, а теренското јавање 50 евра. Во Солун цените се тројно поскапи.
